اگر بپذیریم چهره انسانها در جهت های مختلف جغرافیائی، مانند طیف تغییر می کند و تفاوت ها تدریجی است؛ آنگاه با همین فرض «چارتو» در جنوب البرز، استان مازندران، بین الگوی «حیاط مرکزی» (9 مربعی که وسطش خالی است ) و «غلام گردشی» (9 مربعی که تنها وسطش پر است ) قرار می گیرد.